غمهای من
سلام به دوستان
بالاخره این هوای پاییزی هم در زمستان خودی نشان داد و خداوند بازهم علیرغم نافرمانیهای عدیده ما باران رحمت خود را نصیبمان کرد
عجب صبری خدا دارد
بگذریم....
یه خبری به من رسیده که فکرمو مشغول کرده می نویسم شاید شما کمکی کنید
شنیدم خانواده ای هستند که پدری زحمتکش دارند که با وجود بازنشست شدن بازهم از صبح تا شب تو خیابونهای تهران می دود تا نانی درآورد که البته سهم عمده ای از این درآمد خرج عمل آقا می شود و خانواده همچنان مانند سالهای قبل با بخور نمیری زنده اند
می دانم امثال این خانواده ها زیاد است و بدتر از این هم هست
ولی شما کمک کنید من خیلی افسرده شدم آخه تقصیر فرزندان این پدر چیست که از یک زندگی مناسب بهرمند نباشند
شما اگه راه حلی می دانید بنویسید برایم
از طرف دیگه شنیدم خادم مسجد محلمون هم زندگی واقعا ناراحت کننده ای دارد و با وجود سه تا بچه قد و نیم قد در بحران شدید مالیست ان شاء الله بعد از تحقیق با بچه ها همت کنیم یه کمکی براش جمع کنیم
وای به روز ما که تا حالا ازش بی خبر بودیم
شما هم اگه دوست دارید کمک کنید خبر بدید شماره حساب بدم
خلاصه این هفته حسابی ناراحتتون کردم اما چه کنم که :
درد را باید به دوست گفت درمان شاید
تا هفته دیگه یا حق
کلمات کلیدی :
» نظر