آخر حاجت روا شد...
آخر یه روز حاجتمو ازت می گیرم...
بالاخره حاجتشو گرفت کوچیکترین عموی من
صبح زنگ زدند به من حالا که فکر می کنم می بینم بهتر که صبح بهم گفتن شاید شب ورق جور دیگری رقم می خورد!
همیشه با خودم فکر می کردم اگر یکی از نزدیکانمو از دست بدهم آیا می تونم تحمل کنم یا نه ؟
نمیدونم هنوز باورم نمیشه ؟ خدایا صبری بده ؟ بخدا عموی خوبی بود ...
نمی دونم یعنی من حکمتشو نمی دونم حتما و به یقین حکمتی داره که خدا بنده های خوبشو می بره؟
حتما حکمتی داره که کسی که همه سالهای عمرشو اول در خدمت مردم بود بعد در خدمت خانواده و اصلا فنای در خلق خدا بود تا آخرین لحظه عمرش
وقتی خبرو شنیدم اولین بیت شعری که یادم افتاد این بود:
هر گل که بیشتر به چمن می دهد صفا
گلچین روزگار امانش نمی دهد
آره به خدا هیچ کس باورش نمی شد حاج ابراهیم شاطری مردی که یه عمر در خونه امام حسین نوکری کردبه این زودی بره
همین دهه اول محرم امسال بود که ده شب میزبان یه عده جوون بود که عزادار حسین بودند
ولی من یه حرف دیگه دارم هر چی تعریف کنیم از عمو کم گفتیم اما رمز ماندگاری او فقط یک چیز است و اون اخلاق نیک او بود حالا می فهم که رسول خدا وقتی می فرماید من برانگیخته شدم برای مکارم اخلاق یعنی چه ؟
او رفت و اکنون در آغوش ارباب خودش سید الشهدا(ع)و آقا اباالفضل العباس و درکنار برادر زاده شهیدش جای گرفته است و مارا داغی به دلمون گذاشت که تا مدتها نمی توانیم فراموش کنیم .
نمیدونم دعا کنم که دیگه داغ عزیزی نبینم یا دعا کنم ...
رضی به رضائک تسلیما بامرک یا غیاث المستغیثین
کلمات کلیدی :
» نظر