یه منتظر...

سلام

چند وقت پیش وقتی برای بازرسی و بررسی عملکرد یکی از شرکتهای خدمات بیمه ای از طرف اداره مامور شدم به مساله ای که شاید تا چند سال پیش تو تهران محال بود بر خوردم یه رسم به قول خودشون قشنگ داشتند و اون قرعه کشی تو این شرکت بود هر هفته مدیر شرکت بین کارمنهای خانم و آقا قرعه کشی میکرد و اصل صحبتم جایزه قرعه کشی بود اگر خانمی برنده میشد لوازم آرایش و اگر مرد بود تیغ ژیلت که آن هم نوعی لوازم آرایش است در مورد نیت مدیر موسسه از این کار صحبتی نمی کنم که تو خود حدیث مفصل بخوان از این...

فقط همین را بگویم که تو اون شرکت یکی از کارمندها یه ته ریشی داشت که شده بود مایه تمسخر مدیر و کارمندان شرکت؟!؟

حالا به حرف اون دوست عزیزم پی میبرم که میگفت جامعه به سمتی می رود که کم کم ما بچه مذهبی طرد شویم میگفت بارها شده برای خرید که می روم با حالتی اکراه آمیز فروشنده با من برخورد می کند

و نمونه ای دیگر:

دخت خانم یکی از بستگان من بعد از کلی پارتی بازی تو یکی از آژانسهای بزرگ تهران به عنوان اپراتور مشغول به کار شد سر ماه اول مدیر آژانس با توجه به اینکه این خانم محجبه بوده و چادر سر میکرده عذر اورا خواسته و با ایشان به قولی تسویه کرده است

از این نمونه ها زیاد داریم

کجاست فرهنگ جبهه و دفاع مقدس در روزگاری که میلیونها شاید هم میلیارها تومان بودجه صرف کارهای به قول خودشون فرهنگی می شود

بابا جامعه از دست رفته حالا شما بیایید به چهار تا مانتویی گیر بدید

درد این است:

ما متولی فرهنگی کار بلد نداریم

کلمات کلیدی :